Iris Dasselaar - Wie terugkijkt en vragen stelt, groeit sneller
“In een technische omgeving werken betekent vaak complexe uitdagingen oplossen. Dat gepuzzel maakt mijn werk zo leuk,” vertelt Iris Dasselaar, Engineer Process bij NIRAS Nederland.
Vraag deze jonge proces engineer wat haar echt drijft, dan gaat het verrassend genoeg niet alleen om engineeren. Het is minstens zo veel het samenwerken, het leren van anderen én het stukje reflectie dat zorgt voor professionele groei, persoonlijke ontwikkeling en werkplezier.
Verschillende puzzels
"Het mooiste aan mijn werk? Dat is meteen een moeilijke vraag," vindt Iris. Er zijn meerdere aspecten die haar werk leuk maken. Ze omschrijft toch het volgde: “De manier van werken in een team maakt het leuk. Je staat er nooit in je eentje voor. De sfeer is goed, iedereen staat voor elkaar klaar. Dat geeft niet alleen energie, maar maakt het ook makkelijker om lastige puzzels samen op te lossen.”
En dat laatste, die puzzels, dat is ook waar Iris haar energie van krijgt. En vraagstukken zijn er genoeg. Soms is het een technische berekening, hoe groot moet een pomp zijn, hoe hoog moet een tank worden? Soms is het een vraag waar geen standaardantwoord op is.
‘Juist dan is de creativiteit nodig die dit vak zo mooi maakt’, vertelt ze. “Maar ik vind het ook heerlijk als ik iets tegenkom waar ik al wel wat ervaring mee heb, dan kan ik met die kennis een slimme, nieuwe oplossing bedenken.”
Daarnaast krijgt ze energie van de afwisseling tussen kantoorwerk en daadwerkelijk in de fabriek rondlopen en iets gebouwd zien worden waarvan je het design mee hebt gemaakt. ‘Dan zie je dat de moeite die je in het voorbereidende werk stopt ook echt nut heeft. Echt het door de fabriek lopen en ontdekken hoe iets in elkaar zit. Die praktische kant vind ik juist heel leuk aan dit vak,’ aldus Iris.
“De manier van werken in een team maakt het leuk. Je staat er nooit in je eentje voor. De sfeer is goed, iedereen staat voor elkaar klaar. Dat geeft niet alleen energie, maar maakt het ook makkelijker om lastige puzzels samen op te lossen.”
“Er was daar geen technologenteam aanwezig. Dan is het fijn als wij die expertise wel hebben. Ik kon een brug slaan tussen proces en product. Het is mooi als je merkt dat jouw kennis werkzaamheden efficiënter laten verlopen of zelfs het verschil maakt.”
Techniek en voedingsmiddelenkennis
Engineers of andere rollen in de verschillende projectteams hebben diverse achtergronden. Met een opleiding in Food Technology brengt Iris kennis mee die juist in een betreffend projectteam heel uniek is en daarmee een waardevolle aanvulling. Dit bleek bijvoorbeeld tijdens een project voor een kleinschalige melkfabriek.
“Er was daar geen technologenteam aanwezig. Dan is het fijn als wij die expertise wel hebben. Ik kon een brug slaan tussen proces en product. Het is mooi als je merkt dat jouw kennis werkzaamheden efficiënter laten verlopen of zelfs het verschil maakt.”
Die technologische achtergrond helpt, wanneer er wel een dergelijk team aanwezig is bij de opdrachtgever, ook in het contact op de productielocatie. Het is een subtiel voordeel: weten waarover je praat, dezelfde taal spreken en daardoor sneller schakelen.
Toch geeft ze ook aan dat hier haar uitdaging nog ligt. “De mechanische achtergrond heb ik dan weer niet. Het is bij opdrachtgevers soms moeilijk om erachter te komen welke personen je per missend stukje informatie moet hebben. Dat blijf ik nog lastig vinden, maar door meer en meer ervaring op te doen en hulp van anderen in te roepen kom ik er altijd wel weer uit.”
Reflectie als sleutel tot groei
NIRAS heeft een international Life Science & Food Graduate Programme. Een opleidingstraject voor jonge professionals die net een studie hebben afgerond, maar nu in de praktijk verder willen leren. En dat biedt meer dan alleen vakinhoudelijke verdieping. Het is juist de focus op persoonlijke groei die Iris, als deelneemster van dit programma, aangenaam verrast heeft.
“Ik wist niet dat er zoveel aandacht zou zijn voor de ontwikkeling van ‘soft skills’. Ook al vind ik dit een gekke benaming trouwens, want ze zijn des te belangrijk. Zo heb ik gewerkt met kleurenprofielen en inzicht gekregen in mijn eigen eigenschappen als professional. Het heeft me echt geholpen om bewuster te reflecteren en met teamwork om te gaan.”
Reflectie is voor haar een belangrijke les die ze ook anderen gunt, want ook zij kreeg dit inzicht niet alleen uit het opleidingstraject, maar ook al heel direct van een collega.
“In het begin denk je vaak: jeetje, dit leer ik nooit! Maar als je dan een paar maanden terugkijkt, zie je ineens hoeveel je al kan. Die niveaus van competenties vind ik mooi: van onbewust onbekwaam, naar onbewust bekwaam zeg ik even uit de tools die ik mee heb gekregen. Het helpt als je daar af en toe bij stilstaat.”
Leren van en met elkaar
Een technische functie betekent dat je op zoek moet naar antwoorden. En soms betekent het simpelweg dat je dan vragen moet durven stellen aan anderen.
“Vraag gewoon alles wat je niet weet. Mensen vinden het leuk om iets uit te leggen. Ik merk dat zelf ook: collega’s komen bij mij voor vragen over digitale toepassingen of procesinhoudelijke zaken. Zo leer je van elkaar, en dat maakt het werk alleen maar leuker.”
Binnen NIRAS merkt Iris op dat de cultuur uitnodigt om veel met elkaar te delen en echt tijd voor elkaar te maken. Dit internationaal, over de drie verschillende Nederlandse kantoren heen, maar het werkt ook fijn om op een hele directe manier bij iemand aan zijn of haar bureau te staan of in gesprek te kunnen gaan met opdrachtgevers bij een productielocatie.
Kansen voor de toekomst
De voedingsindustrie is volop in beweging en juist daarin zijn er kansen om niet alleen als professional te groeien, maar ook écht waarde toe te voegen aan de wereld. Iris vertelt:
“De eiwittransitie vind ik een goed voorbeeld. Ik eet zelf grotendeels vegetarisch en vind het interessant hoe we daar als sector verder in kunnen groeien. Minder afhankelijk zijn van zuivel alleen, maar breder kijken zou ik daarin nog verbeterd willen zien. Ook zie ik kansen in kleinschaliger en kwalitatief betere productie, daar bedoel ik gek genoeg minder gesleutel aan grondstoffen mee. En natuurlijk: fabrieken moeten blijven werken aan minder energie- en waterverbruik. Er is nog zoveel winst te behalen.”
Iris kijkt voor haar dagdagelijkse engineeringswerkzaamheden nieuwsgierig naar nieuwe technologieën. Hoe kan je Artifical Intelligence inzetten voor engineering? Dat experiment gaat ze graag aan.
“AI vind ik super interessant. Niet alleen de bekende taalmodellen, maar juist ook hoe je slimme tools in kunt zetten binnen engineering. Ik hoop dat we dat stapje voor stapje kunnen uitproberen en echt kunnen toepassen.”
Binnen NIRAS is Iris een teamlid van het zogeheten Expertise Netwerk dat zich richt op AI binnen de procesindustrie. Een netwerk dat nog niet zo lang bestaan, maar toch een duidelijke missie en visie heeft op het onderwerp.
Waarde toevoegen én plezier hebben
Of het nu gaat om complexe berekeningen, gesprekken met opdrachtgevers, brainstormsessies met collega’s of het doorspitten van technische tekeningen voor Iris is haar loopbaan goed van start gegaan:
“Ik ben nog erg aan het ontdekken welke richting ik precies op wil, maar ik vind ontzettend veel dingen leuk. Het lijkt me logisch om op termijn meerdere onderdelen van projectmanagement op me te nemen, juist omdat ik het overzicht bewaren fijn vind. Het verdelen van taken als Lead Engineer lijkt me niet zo bij me passen, maar de rol van aanspreekpunt zie ik dan weer wél voor me. Voor nu vind ik die eerste stap naar Project Engineer, met veel samenwerken als basis om me verder te ontwikkelen, het meest aantrekkelijk.”
Factbox – Carrièrekeuze
Als kind was Iris al gefascineerd door How It’s Made op Discovery Channel. Ze keek hier vol bewondering naar grote machines die op topsnelheid de meest uiteenlopende producten maakten. Het idee dat een proces van A tot Z begrepen en verbeterd kan worden, vond ze toen al interessant.
Tijdens een juniorstage bij Peijnenburg kwam dat voor het eerst tot leven. Een externe engineer liep daar rond met een enorme A0-tekening van het hele productieproces. Hij was aangesteld om alles te analyseren en verbeterpunten aan te dragen. Nieuwsgierig als altijd stelde Iris deze persoon eindeloos veel vragen: Hoe zie je wat er beter kan? Waar begin je?
Veel later, tijdens haar afstudeerstage bij Nestlé, kwam een oud-studiegenoot (inmiddels collega) op haar pad die precies dit werk deed. Dat moment was een eyeopener: ook zonder alle technische kennis direct op zak bleek deze rol een optie. Inmiddels is ze zelf degene die met zo’n grote A0-tekening een proces uitpluist en dat doet ze met ontzettend veel plezier.
Neem contact op:
